Κάνε παζάρι…… (πολιτικό)

Κ

Η περίφημη εκπομπή της Ντορέτας  Παπαδημητρίου στον ΣΚΑΙ  είναι πολύ πιθανόν να αποτελεί μεταφορά κάποιας πετυχημένης ξένης παραγωγής. Υποθέτω. Θα μπορούσε όμως με πολύ γνώση και φαντασία να συνιστά μια μεταφορά της  λειτουργίας του Ελληνικού πολιτικού συστήματος, στο οποίο όντως παίρνει μέρος καθημερινά ένα ατέλειωτο και διαρκές παζάρι. Είναι αυτό που αλλιώς λέγεται διαπλοκή, συναλλαγή κλπ.

Στην θέση της Ντορέτας (που μοιράζει δώρα) βρίσκεται πάντα ο εκάστοτε ισχυρός παράγοντας της πολιτικής ζωής (ο πρωθυπουργός άς πούμε ή το κυβερνητικό κόμμα). Στην θέση του κοινού βρίσκεται όλο το πολιτικό προσωπικό, πλήθος κοινωνικές και τοπικές συντεχνίες, οικονομικοί και πολιτειακοί παράγοντες, κόμματα, εκκλησίες, κρατικοί θεσμοί κλπ κλπ.
Το πολιτικό παζάρι διαφέρει  από το αντίστοιχο τηλεοπτικό σε δύο σημαντικά σημεία:
Πρώτον δεν γίνεται δημόσια δηλ. ανοιχτά. Γίνεται μυστικά, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» που μπορεί να μην τις μάθουμε   ποτέ.
Δεύτερον είναι εντελώς διαφορετικά τα «δώρα». Δεν πρόκειται για οικιακές συσκευές, κινητά, ταξίδια και λίγα χρήματα. Στο πολιτικό παζάρι μοιράζονται υπουργεία, θεσμοί, Βατοπέδια, βοσκοτόπια, τηλεοπτικές άδειες, προμήθειες, εξοπλιστικά προγράμματα, δημόσια έργα, προνόμια συντεχνιών, θέσεις συμβούλων, μετακλητών, συμβασιούχων κλπ. κλπ.

Το παιχνίδι είναι πολύ  χοντρό και τα δώρα μεγάλα, και δεν κερδίζει κανείς απλά επιλέγοντας την τυχερή κουρτίνα. Χρειάζεται να κάνει αγώνα και να προσφέρει τα ανάλογα ανταλλάγματα. Να κάνει παζάρι με πολύ πιο σκληρούς όρους. Το παιχνίδι από τη φύση του είναι πολύ πιό ενδιαφέρον και φθάνει πολλές φορές να είναι παιχνίδι ζωής και θανάτου. Υπάρχουν και σε αυτό χαμένοι και κερδισμένοι αλλα το παζάρι μέσα από το οποίο κερδίζει κανείς ή χάνει είναι πολύ  δύσκολο να αποκαλυφθεί. Παρεμβάλλονται και τα πολιτικά ή ιδεολογικά κριτήρια  και μπερδεύουν τα πράγματα. Αποδίδονται προθέσεις σε πρόσωπα τις οποίες δεν είχαν ποτέ. Σε ανώτερες φιλοδοξίες και επιδιώξεις που δήθεν θέλησαν να υπηρετήσουν. Και έτσι συχνά το παζάρι συγκαλύπτεται και μαζί η πεζότητα και η ιδιοτέλεια της πολιτικής. Της πολιτικής  που κυριαρχεί και δεσπόζει σήμερα. Γιατί υπάρχει και η άλλη πολιτική που υπακούει σε γενικότερους σκοπούς και επιδιώξεις και η συναρπαστικότητά της βρίσκεται τόσο στη σύλληψη και την διαμόρφωσή της όσο και στην υλοποίησή της. Η πολιτική λοιπόν σαν παζάρι και η πολιτική αυτή καθ’αυτή. Η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού «κάνει παζάρι». Είναι αφοσιωμένη στο παιχνίδι. Είτε χάνει είτε κερδίζει. Με αυτό τον τρόπο συνεχίζει  να αναπαράγεται και να διαιωνίζεται  ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα του πολιτικού μας συστήματος.

Χ. Μ.

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Σχόλια

X. M.

Kατηγορίες

Ιστορικό