Αφού, όπως όπως, τελειώσαμε με τα δημοψηφίσματα και τις διεθνείς αναταράξεις που προκάλεσαν αυτά, μπήκαμε από την Τετάρτη το βράδυ (με παρέμβαση της Ε.Ε.) σε καθαρά ελεγχόμενες, από άποψη πολιτικού προσανατολισμού, διαδικασίες.
Η χθεσινή μέρα ήταν μέρα «διόρθωσης» για το πολιτικό σύστημα, (κατά την οικονομική ορολογία). Αναλώθηκε σε διακυρήξεις πίστης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρώ και την δανειακή Σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου. Έγινε με άλλα λόγια μια ολική επαναφορά στα Ευρωπαϊκά δεδομένα με όρους πλήρους και απόλυτης ευθυγράμμισης με αυτά.
Σήμερα και τις επόμενες μέρες θα παιχθεί η Τρίτη πράξη του έργου, το φινάλε.
Ο τόπος πρέπει να αποκτήσει κυβέρνηση καθ’ ότι η προηγούμενη του Γ. Παπανδρέου πολιτικά δεν υφίσταται. Έχει αυτοαναιρεθεί. Δεν την ανέτρεψε κανένας. Τυπικά υπάρχει. Η ύπαρξή της όμως είναι αδύνατον να συνεχιστεί.
Το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να συνεχίσει μόνο του να κυβερνά. Η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει αποτελεί την βάση της σημερινής, συγκεκριμένης, κρίσης όπως αναδεικνύεται και αφορά το σύνολό του πολιτικού συστήματος.
Η αδυναμία αυτή μπορεί να αφορά σε αυτήν την φάση το ΠΑΣΟΚ, αλλά σε μια δεύτερη περιλαμβάνει και την ΝΔ. (άσχετα αν ο Σαμαράς και η πολιτική του ομάδα σήμερα δεν το καταλαβαίνουν), καθώς επίσης και κάθε μορφής κυβερνητικό σχήμα που μέλλεται να προκύψει. Αφορά με άλλα λόγια όλες τις δυνάμεις του πολιτικού συστήματος που είναι διατεθειμένες και προσβλέπουν στην συμμετοχή τους στην διακυβέρνηση του τόπου. Με εξαίρεση τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ που έχουν επιλέξει να ανήκουν μόνιμα στον χώρο της αντιπολίτευσης. Στους χώρους αυτούς οι όποιες εξελίξεις θα έχουν άλλη βάση προέλευσης κι άλλο χαρακτήρα (δεν θα προκύπτουν μέσα από κυβερνητικές κρίσεις)
Η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να κυβερνήσει σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής κρίσης συνεπάγεται αλλεπάλληλες αποτυχίες και ανατροπές. Είμαστε στην αρχή μιας περιόδου πολιτικής ρευστότητας, με συχνές κυβερνητικές αλλαγές όπου η κάθε αλλαγή θα συνεπάγεται ανάλογες πολιτικές ανακατατάξεις. Οι κυβερνητικές κρίσεις μετατρέπονται σε κύριο πεδίο πολιτικών διεργασιών που μέσα από αυτές θα αρχίσει να σχηματοποιείται βαθμιαία το νέο πολιτικό σκηνικό και θα συντελούνται οι όποιες αναμορφώσεις.
Στη σημερινή κυβερνητική κρίση δοκιμάζεται ο πολιτικός χώρος του ΠΑΣΟΚ. Είναι νωρίς ακόμα για να διαφανούν οι πολιτικές αλλαγές και μετατοπίσεις που συντελούνται στο εσωτερικό του. Τα πράγματα μέχρι στιγμής πάνε κατ’ ανάγκη κι όχι επειδή τα κατευθύνει κανείς. Πέρα από την ομάδα Παπανδρέου (που παρουσιάζεται σημαντικά αποδυναμωμένη και με προβληματική συνοχή) και δυο-τρεις άλλες μικρότερες (του Βενιζέλου, οι παλιοί Γεννηματικοί κλπ.) όλο το άλλο ΠΑΣΟΚ ορίζεται με μεμονωμένες αναφορές σε πρόσωπα.
Στο ΠΑΣΟΚ ανήκει κατά κύριο λόγο η ευθύνη για την επίλυση της σημερινής κυβερνητικής κρίσης, μιάς και είναι αυτό που την προκάλεσε.
Με δεδομένη την αδυναμία του να συνεχίσει να κυβερνά μόνο του, πρέπει να ανοίξει το δρόμο για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης με ορίζοντα τις εκλογές.
Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να θεωρείται αυτονόητη και η άμεση απομάκρυνση του Παπανδρέου (μέσα ή έξω από την διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης της βουλής).
Οποιαδήποτε παράταση της κρίσης από την μεριά του ΠΑΣΟΚ θα βαρύνει το πολιτικό κλίμα επικίνδυνα σε βάρος του.
Η Σύνταξη
