http://www.protagon.gr: 29-4-2013
«Βόρεια Κύπρος: μια χώρα χωρίς τα προβλήματα του ευρώ» – νάτο το σύνθημα του ανταγωνισμού που επιχειρεί να αξιοποιήσει τη συγκυρία προς όφελος των κατεχομένων… Σαράντα-παρά-κάτι χρόνια οι ελληνοκύπριοι στήνουν εμπάργκο στην ανάπτυξη του απευθείας εμπορίου των τουρκοκυπρίων με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα, που οι ελληνοκύπριοι βιώνουν μια δύσκολη κατάσταση, οι τουρκοκύπριοι περνούν στην αντεπίθεση. «Εγκαταλείψτε το ευρώ κι ελάτε στην τουρκική λίρα», είπε χαιρέκακα ο «υπουργός» ευρωπαϊκών υποθέσεων. Μείον 8.7% θα είναι η ανάπτυξη στην Κυπριακή Δημοκρατία το 2013; Συν 4% θα είναι στα κατεχόμενα… Άλλα μεγέθη, θα μου πείτε. Σύμφωνοι, αλλά επειδή πρόκειται για μικρές οικονομίες, η ψαλίδα ανάμεσά τους μπορεί να κλείσει πολύ σύντομα.
Μια ανταπόκριση στη «Monde» αναφέρει ότι η απόκλιση των δύο κοινοτήτων βρισκόταν στο επίπεδο του 40%. Όταν -σχεδόν μια δεκαετία πίσω- άνοιξε με ελεγχόμενο τρόπο η «Πράσινη Γραμμή», κάπου 7.000 τουρκοκύπριοι μπαινόβγαιναν καθημερινά από την κατεχόμενη Λευκωσία στα ελεύθερα εδάφη για λόγους εργασίας. Σήμερα ίσως να φτάνουν το τριψήφιο νούμερο. «Η αλήθεια είναι», σημειώνεται στη «Monde», «ότι είχαν εκτοπιστεί από τους ανατολικο-ευρωπαίους που εισέρευσαν μαζικά στο νησί, πριν από την κρίση». Το αποτέλεσμα ωστόσο δεν αλλάζει, η ψαλίδα κλείνει. Το 1.26 δισ. ευρώ που συμφωνήθηκε να δοθεί από την κυβέρνηση Ερντογάν τμηματικά σε μια τριετία, σε συνδυασμό με τη διαδικασία εξυγίανσης των δημοσιονομικών, τις διαρθρωτικές αλλαγές (μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση της φορολογίας) και την υλοποίηση υποδομών (μια μεγάλη παραλιακή οδική αρτηρία βρίσκεται υπό κατασκευή, ενώ το 2014 σχεδιάζεται να είναι έτοιμος ο υποθαλάσσιος αγωγός υδροδότησης που θα λύσει το πρόβλημα νερού στα άνυδρα κατεχόμενα) δημιουργούν συνθήκες ανάπτυξης.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι πυλώνες της τουρκοκυπριακής ανάπτυξης είναι τρεις: ο τουρισμός, τα καζίνο και τα πανεπιστήμια. Ο οικοδομικός οργασμός που ακολούθησε τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος το 2004, υπονομεύει σταδιακά αλλά σταθερά, οποιαδήποτε προσδοκία ελληνοκυπρίων για επιστροφή περιουσιών – καθώς τα ελληνοκυπριακά ακίνητα (στη ζούλα) ανοικοδομούνται, μεταβιβάζονται, μεταπωλούνται. Παραθεριστικά χωριά έχουν στηθεί γύρω απ΄ την Κερύνεια και, όπως ορθά έλεγε από τότε ο Μακάριος Δρουσιώτης, «σε μερικά χρόνια δεν θα υπάρχουν περιουσίες προς αποκατάσταση».
Η βιομηχανία του τζόγου ανθεί επίσης στα κατεχόμενα, όπου 31 καζίνο μαζεύουν την πελατεία τους από την ευρύτερη περιφέρεια (με την «πακέτο» προσφορά ολιγοήμερων διακοπών σε πολυτελές ξενοδοχείο) αξιοποιώντας το πλεονέκτημα της χαμηλής φορολογίας – 4% προβλέπεται για τα καζίνο. Εκεί, βοούσαν τα κυπριακά ΜΜΕ, έσπευσαν εξάλλου τον περασμένο μήνα και οι ελληνοκύπριοι, για να μετατρέψουν τις τουρκικές λίρες (που σήκωναν από τα τουρκοκυπριακά ΑΤΜ, όταν στέρεψαν τα δικά τους) σε ευρώ…
Η «Monde» υποστηρίζει ακόμη ότι οι τουρκοκύπριοι επενδύουν στα Πανεπιστήμιά τους, όπου σήμερα φοιτούν 55.000 σπουδαστές από το Πακιστάν, τη βόρεια Αφρική και την κεντρική Ασία, στην προοπτική οι ξένοι φοιτητές να διπλασιαστούν τα επόμενα χρόνια.
Τα κυπριακά ΜΜΕ επισημαίνουν επίσης, ότι μετά από την κρίση της Κύπρου, Μεσανατολίτες επενδυτές αναλογίζονται αν πρέπει να κατευθύνουν τα κεφάλαιά τους στις τουρκοκυπριακές τράπεζες – όπου το σύστημα υποστηρίζεται ότι έχει «εξυγιανθεί» μετά από την κατάρρευση (προ ετών) επτά τραπεζών. Ο πρόεδρος της «Ένωσης Τραπεζών Βόρειας Κύπρου», πάντως, κάλεσε τις τράπεζες να προσέχουν, στη ροή καταθέσεων που θα διογκωθεί να μη γίνεται ξέπλυμα μαύρου χρήματος, ενώ το γεγονός ότι το τραπεζικό σύστημα των κατεχομένων δεν βρίσκεται υπό την αυστηρή επιτήρηση της Ε.Κ.Τ. μετατρέπεται σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα…
Για να ολοκληρώσουμε την εικόνα, ναι, φυσικά η ανεπτυγμένη πλευρά του νησιού είναι η νότια. Όμως, η βόρεια είναι ραγδαία αναπτυσσόμενη, με πιθανό αποτέλεσμα το κλείσιμο της ψαλίδας σε σύντομο διάστημα. Πράγμα το οποίο επιβεβαιώνει το συμπέρασμα, ότι όταν τα προβλήματα δεν λύνονται σε περιόδους μπουνάτσας (επειδή μας αρέσει να κυνηγάμε «το καλύτερο»), όταν φτάνει η τρικυμία, τα σκάφη κινδυνεύουν να μπατάρουν. Τελικά, όμως, στη ζωή και στην πολιτική, τα μαθήματα τα παίρνουμε από τα παθήματα.Της Χριστίνα Πουλίδου
Από το PROTAGON στις 29-4-2013
