Έτσι θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε.
Σαν μία από τις προδρομικές κινήσεις που ήδη λειτουργούν (με μικρή εμβέλεια) και όσες μέλλει να εμφανιστούν και να δράσουν στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Το ιστορικό αιτούμενο της ανανέωσης της πολιτικής μας ζωής έχει βέβαια μπροστά του πολύ δρόμο για να απαντηθεί με αποφασιστικό τρόπο.
Θα απαιτήσει πλήθος προεργασίες και ζυμώσεις και την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών πολλών και ποικίλων μορφών και πέρα από εκλογικές συμμετοχές και παρεμβάσεις.
Γεγονός είναι ότι το νέο εισβάλει από παντού στη ζωή μας. Σαν την ομίχλη.
Εντοπίζεται εδώ και κει αλλά με έμμεσο τρόπο κι όχι ακόμα πολύ συγκεκριμένα.
Περισσότερο μπορούμε να πούμε ότι διαχέεται παντού.
Το βέβαιο είναι ότι δεν αναχαιτίζεται, δεν εξουδετερώνεται, δεν νικιέται.
Εμποδίζεται μόνο να μπει σε κλειστούς χώρους με αεροστεγή κουφώματα.
Και κει προσωρινά.
Και βέβαια αντιμετωπίζεται εχθρικά, όπως ήταν αναμενόμενο, από όλους όσους υπερασπίζονται κατεστημένα συμφέροντα κοινωνικά και πολιτικά.
Ωστόσο το πρώτο μεγάλο βήμα για την ανάδυση του νέου έχει γίνει στην Ελληνική κοινωνία.
Αποτελεί πλέον ώριμη κοινωνική απαίτηση. Ιστορική πρόκληση των καιρών.
Κι όταν κάτι κοινωνικά ωριμάσει αργά ή γρήγορα θα βρει και την πολιτική του έκφραση. Είναι θέμα χρόνου.
Τα νέα πρόσωπα και οι κινήσεις που διεκδικούν το νέο αναγκαστικά θα κριθούν από το κατά πόσο μπορούν να εκπροσωπήσουν τις νέες ανάγκες, να συγχρονιστούν με τα νέα αιτούμενα.
Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχουν βαθιά επίγνωση της νέας κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής πραγματικότητας. Και να μπορούν να βοηθήσουν την Ελληνική κοινωνία να ξεπεράσει τις όποιες της αναστολές. Να μπορούν να αντιταχθούν ακόμα στους αθεράπευτους νοσταλγούς του παρελθόντος
Η Ελληνική κοινωνία σήμερα βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο.
Πίσω δεν μπορεί να γυρίσει και μπροστά δεν είναι έτοιμη να πάει.
Από αυτή την άποψη η συμβολή στην οργάνωση της απαιτούμενης ετοιμότητας για την υπέρβαση του κοινωνικού πολιτικού και πολιτισμικού status της μεταπολίτευσης είναι το κύριο ζητούμενο σήμερα. Και σε αυτό θα κριθεί πρώτα από όλα το Ποτάμι.
Αν όμως τα πράγματα βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο δεν θα πρέπει να αναζητούνται θεαματικά εκλογικά αποτελέσματα στις Ευρωεκλογές. Η αποδοχή του Νέου θα γίνει σταδιακά και με όλες τις επιφυλάξεις. Η πορεία ανάδυσής του θάναι βασανιστική και με πολλά εγχειρήματα προδρομικά και αρκετά από αυτά αποτυχημένα. Έτσι πάντα χτίζεται το Μέλλον και η ζωή.
