Το Μακεδονικό προκαλεί πολιτικές ανακατατάξεις

Τ

Την ώρα που η «διαιρετική τομή» των τελευταίων οκτώ χρόνων στην πολιτική ζωή της Ελλάδας με βάση το μνημόνιο (μνημόνιο-αντιμνημόνιο) τείνει να εξαλειφθεί μια νέα διαίρεση φαίνεται να διεκδικεί την θέση της με αφορμή, αυτή τη φορά, το Μακεδονικό.
Τα συλλαλητήρια όσο ογκώδη κι αν είναι δεν ενώνουν τους Έλληνες. Αναπαράγουν τις πολιτικές διαιρέσεις και προκαλούν πολιτικές ανακατατάξεις. Αναδεικνύουν ένα κενό εκπροσώπησης με πολύ συγκεκριμένο εθνικιστικό περιεχόμενο στα δεξιά του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και της Χρυσής Αυγής ακόμα (που βασικά συνιστά μιαν ρατσιστική οργάνωση και κατά δεύτερον εθνικιστική που αδυνατεί όμως κι αυτή να ηγηθεί, παρά τους εκφρασμένους φόβους, της παρούσας κατάστασης).
Το εθνικο-λαϊκιστικό φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη έχει έντονα αντι-συστημικά χαρακτηριστικά, πρόκειται για ένα αυτόνομο απορριπτικό φαινόμενο που δεν είναι διαχειρήσιμο όσες ταχτικές κι αν υιοθετήσουν οι συστημικές πολιτικές δυνάμεις (βλέπε Ν.Δ.). Είναι θέμα χρόνου η αυτόνομη πολιτική του παρουσία και οργάνωση. Γεγονός που θα αλλάξει άρδην όλα τα πολιτικά δεδομένα.
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται να στρέφεται ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ, να προσλαμβάνει αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά, αλλά στην ουσία θα σταθεί απορριπτικά απέναντι σε όλο το πολιτικό σύστημα (κάτι που ήδη καταγράφεται μέσα στις συγκεντρώσεις).
Η πολιτική μας ζωή εισέρχεται σε μια νέα φάση. Τα εμφυλιοπολεμικά της γνωρίσματα δεν θα χαθούν αντίθετα θα διατηρηθούν και θα αναπαραχθούν μέσα από νέα διαιρετικά ιδεολογήματα. Νέα πρόσωπα θα εισβάλουν στην πολιτική σκηνή που θα επισκιάσουν κάθε υπάρχουσα ακροδεξιά φωνή και παρουσία
Η εποχή των αντι-μνημονιακών συμμαχιών (τυπου Συριζα –ΑΝΕΛ) παρέρχεται σιγά-σιγά όπως και η προοπτική για αυτόνομη επάνοδο στην εξουσία της Ν.Δ. την στιγμή που ο άξονας των εξελίξεων (τι ειρωνία) μετατοπίζεται γοργά προς τα δεξιά ενώ το κέντρο περιορίζεται πλέον εκ των πραγμάτων σε έναν άχαρο επικουρικό ρόλο μετά την αποτυχημένη προσπάθεια να ανανεωθεί.
Οι εξελίξεις από δω και πέρα θα ορίζονται από την ανάγκη αναπλήρωσης του κενού εκπροσώπησης όπως αυτό διαφάνηκε καθαρά μέσα στα δύο συλλαλητήρια. Και με βάση αυτό πλέον «ότι θέλει στο μέλλον προκύψει».

Μήλιος Χρήστος

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Σχόλια

Μήλιος Χρήστος

Kατηγορίες

Ιστορικό