Σχόλια και ειδήσεις

Σ

Ο λόγος για την ανύπαρκτη οικονομική ανάκαμψη.

Μέρα με τη μέρα πληθαίνουν οι δημόσιες δηλώσεις αξιωματούχων της διεθνούς οικονομικής ελίτ σχετικά με την περίφημη οικονομική ανάκαμψη που δήθεν έχει ήδη ξεκινήσει.
Τα στοιχεία πενιχρά έως ανύπαρκτα. Μπορεί να δείχνουν μείωση του ρυθμού αύξησης των ανέργων ή μείωση του ρυθμού πτώσης της παραγωγής μέχρι να επικαλούνται δείκτες ανάπτυξης της Κίνας ή σχετικές αυξήσεις στους γενικούς δείκτες κάποιων χρηματιστηρίων.
Βέβαια η παγκόσμια ύφεση είναι σε εξέλιξη, δεν είναι εκεί πού ήταν πριν λίγους μήνες, και μπορεί να υπάρχουν μερικά ενθαρρυντικά στοιχεία αλλά η όλη κατάσταση παραμένει κρίσιμη και απέχει πολύ από το να μπορεί να χαρακτηριστεί συνολικά θετική. Η ύφεση όχι μόνο δεν έχει ξεπερασθεί αλλά έχει αρχίσει να εμφανίζει σημαντικές επιπλοκές από χώρα σε χώρα (φαινόμενα αποπληθωρισμού, σημεία εξασθένησης και αστάθειας του δολαρίου, αλλά και της στερλίνας, αύξηση της ανεργίας, αύξηση των ελλειμμάτων και του κρατικού δανεισμού).
Η αύξηση της ζήτησης είναι στο μεγαλύτερο μέρος της τεχνητή. Δεν προέρχεται από αύξηση των εισοδημάτων αλλά κατά κύριο λόγο από κρατικά κεφάλαια και ενισχύσεις. Είναι αποτέλεσμα της ρευστότητας που προκάλεσαν στην αγορά οι κυβερνήσεις κι ιδιαίτερα των ΗΠΑ. Αυτή η πλασματική ζήτηση δεν μπορεί να αντέξει για πολύ. Η πολυδιαφημισμένη ανάκαμψη δεν μπορεί να πάει μακριά. Η ύφεση έχει μέλλον μπροστά της.

Είναι Είδηση

Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Δημ. Τσάτσος ανέλαβε τα καθήκοντα του συμβούλου του Υπουργείου Εσωτερικών αποδεχόμενος πρόταση του Υπουργού κ. Ραγκούση. Και μεις πού νομίζαμε ότι μετά εκείνη την περίφημη δήλωση για το ζήτημα του Προέδρου της Δημοκρατίας οι σχέσεις του καθηγητή με τον Γιώργο είχαν, τουλάχιστον πρόσκαιρα, διαταραχθεί.

ΒRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα)

Όσο οι G8 και οι G20 θα αδυνατούν να αποφασίσουν κοινές δράσεις τόσο θα προχωρούν παράλληλες διαδικασίες συνεργασίας ανάμεσα σε χώρες που διεκδικούν ρόλο στις νέες υπό διαμόρφωση γεωπολιτικές ισορροπίες. Ήδη η κινητικότητα ανάμεσα στις παραπάνω τέσσερις χώρες έχει αρχίσει να αποδίδει τα πρώτα αποτελέσματα με εντυπωσιακές οικονομικές συμφωνίες αλλά και γενικότερες προσεγγίσεις σε κρίσιμα διεθνή θέματα (Ιράν, ενεργειακά δίκτυα, διεθνή νομισματικά κλπ.). Την όλη διαδικασία φαίνεται να την υποτιμούν οι Αμερικανοί και να τους αιφνιδιάζει η επίσκεψη Πούτιν στο Πεκίνο την ώρα της άφιξης της Χίλαρι στη Μόσχα. Η πολυπολικότητα όμως από ότι φαίνεται ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη σε πολλά επίπεδα και πρόκειται να είναι ένα από τα βασικά γνωρίσματα της νέας τάξης πραγμάτων πού βέβαια δεν θα στερείται ηγεμονικές παρουσίες αλλά σε ένα εντελώς διαφοροποιημένο διεθνές περιβάλλον.

Αυτά κάναμε και μείς παλαιότερα

Χιλιάδες Κοσοβάροι προσήλθαν στα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Μπίλ Κλίντον σε κεντρική λεωφόρο της Πρίστινας. Παρόν και ο ίδιος ο Κλίντον πού τις τιμές ήρωα (ελευθερωτή) που απολαμβάνει τις οφείλει στο βομβαρδισμό της Σερβίας και στην απόσχιση του Κοσόβου και την αναγνώρισή του σαν ανεξάρτητη Δημοκρατία. Τέτοια κάναμε παλαιότερα και στην χώρα μας, ειδικά την δεκαετία του’50, μετά τον εμφύλιο όταν επίσημα περνούσαμε υπό Αμερικάνικη επικυριαρχία. Στήναμε αγάλματα και δίναμε το όνομα Αμερικανών προέδρων σε δρόμους και πλατείες (οδός Ρούσβελτ, πλατεία Τρούμαν, λεωφόρος Κένεντυ κλπ.). Λέτε απλά οι Κοσοβάροι νάναι πολιτικά 60 χρόνια πίσω;

Σε ιστορικά ανοίγματα προχωρά η Τουρκία

Μετά την Αρμενία το Ιράκ. Σε μια σαφή κατεύθυνση αναβάθμισης του ρόλου της σαν περιφερειακή δύναμη κινείται πλέον με γοργούς ρυθμούς η Τουρκική εξωτερική πολιτική. Στην κατεύθυνση αυτή εξομαλύνει σχέσεις (Αρμενία), διεισδύει πολιτικά και οικονομικά σε περιοχές όπου ιστορικά μόνο στρατιωτικές επιχειρήσεις αποτολμούσε περιοδικά να κάνει(Βόρειο ΙΡΑΚ), επιχειρεί να μετατραπεί σε πολιτικό εκπρόσωπο όλου του ισλαμικού κόσμου, κλιμακώνει την αντιπαλότητα με το Ισραήλ και διαμορφώνει όρους ισχύος στην επιζητούμενη σχέση της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στα πλαίσια αυτά εξελίσσεται και το ταξίδι του Τούρκου ΥΠΕΞ Νταβούτογλου στο Βόρειο και κεντρικό ΙΡΑΚ συνοδεία δεκάδων επιχειρηματιών. Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας περνά σε άλλη φάση. Αναγνωρίζει την αυτονομία του Β. Κουρδιστάν, αναζητά τρόπους πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας, ανοίγει πρεσβείες και προξενεία και διαλέγεται για την πολιτική απομόνωση του PΚΚ (από την στρατιωτική του εξόντωση που επεδίωκε πριν) ενώ βάζει στο τραπέζι για διαβούλευση και τα ζητήματα με την κοιλάδα του Τίγρη και Ευφράτη (νερό, πετρέλαια).
Αυτά προς βορρά και προς ανατολάς. Προς δυσμάς όμως τι μέλλει γενέσθαι; Θα το δούμε πολύ σύντομα. Ήδη ο Γιωργάκης έλαβε επιστολή Ερτογάν για συνομιλίες εφ’ όλης της ύλης. Προσχηματική η κίνηση εν όψει της συνόδου της Ε.Ε. το Δεκέμβρη ή απαρχή κι ενός ανοίγματος της Τουρκίας προς δυσμάς και με τι στοχεύσεις;

Μια ανούσια φιλολογία.

Όταν τα οικονομικά μεταφράζονται στη διπλωματική γλώσσα χάνουν κάθε νόημα. Γίνονται μια ανούσια φιλολογία, ένας τυπικός «ξύλινος» οικονομικός λόγος με αυστηρά κλισέ, στατιστικές εκτιμήσεις, γενικόλογες παροτρύνσεις κι ασαφείς υποδείξεις. Μιλάμε για τον κ. Προβόπουλο και την τράπεζα της Ελλάδος.
Μείωση του ελλείμματος κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες σε δύο χρόνια βλέπει ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος. « Έχουμε υπολογίσει ότι αν επιτευχθεί εξάλειψη της σπατάλης και της φοροδιαφυγής, σταδιακά εντός 10ετίας το δημοσιονομικό όφελος μπορεί να είναι της τάξης των 3 έως 5 δις Ευρώ ετησίως ή 1,2% έως 2,2% του ΑΕΠ, ετησίως» (συνέντευξη 31-10-09 Καθημερινή).
Ο κ. Προβόπουλος επιμένει να μην βλέπει στα ελλείμματα τον παράγοντα της ύφεσης. Επιμένει ότι αυτά οφείλονται μόνο στις σπατάλες και την εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Ακόμα μιλά μαξιμαλιστικά, ενώ θεσμικά δεν του επιτρέπεται, για εξάλειψη (κι όχι περιορισμό) της σπατάλης και της φοροδιαφυγής. Κι όταν του γίνεται η επισήμανση ότι οι δημόσιες δαπάνες στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι ανελαστικές, το γυρίζει με μισόλογα στο ασφαλιστικό (να μεταρρυθμισθεί, να ορθολογικοποιηθεί κλπ) αφήνοντας να εννοηθεί ότι πρέπει να μειωθούν οι ασφαλιστικές δαπάνες, χωρίς να παίρνει την ευθύνη να πει ανοιχτά κάτι τέτοιο.
Μετά την είσοδό μας στην ΟΝΕ δεν καταλαβαίνουμε γιατί επιμένει ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδος να δίνει τόση σημασία σε έναν θεσμό χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο και ρόλο. Είναι κι αυτό φαίνεται ένα από τα σύμβολα της οικονομικής μας υπόστασης ως Κράτος. Νάχουμε να λέμε.

Η σύνταξη 9-11-09

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Σχόλια

Η Σύνταξη

Kατηγορίες

Ιστορικό