Όλα δείχνουν ότι οι εξελίξεις θα επισπευσθούν. Ότι τα γεγονότα θα «τρέξουν».
Η «ηρωική φάση» της νέας συγκυβέρνησης δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ και ειδικά με τον γενικό και αφηρημένο τρόπο που εξελίσσεται μέχρι τώρα. Σύντομα τα πράγματα θα συγκεκριμενοποιηθούν θα μπούνε σε μια ορισμένη ιεράρχηση και τάξη. Θα υποχρεωθεί η Ελληνική κυβέρνηση να τοποθετηθεί πάνω σε συγκεκριμένη ατζέντα που θα αφορά τα προβλήματα την Ελληνικής οικονομίας κι όχι τα συνολικά προβλήματα της Ευρώπης.
Ο μικρομεγαλισμός που σήμερα επιδεικνύει καθημερινά σε όλο το φάσμα των εκδηλώσεών της και ειδικά ο μικρομεγαλισμός του υπουργού οικονομικών σύντομα θα λάβει τέλος. Δέν πρόκειται να παραχωρηθεί άλλο έδαφος για βερπαλισμούς στην Ευρώπη πέρα από μία με δύο εβδομάδες. Οι αερολογίες Βαρουφάκη, το προκλητικό του στυλ, οι προσβλητικές του συμπεριφορές θα εξαντλήσουν πολύ σύντομα (αν δεν το έχουν κάνει ήδη) την ανεκτικότητα των Ευρωπαίων πολιτικών.
Η συζήτηση εκ των πραγμάτων θα καταλήξει τελικά στην «ταμπακιέρα» για την οποία μέχρι τώρα ελάχιστα ακούγονται από την μεριά της κυβέρνησης. Ποια είναι τα επίμαχα ζητήματα διαφωνίας; Τι διεκδικεί; Μέχρι που είναι διατεθειμένη να πάει;
Οι μονομερείς τοποθετήσεις δεν λύνουν το ζήτημα. Η κυβέρνηση μπορεί να λέει ότι θέλει ( και αυτό κάνει). Αλλά αν θέλει να διαπραγματευθεί θα πρέπει α) να αφήσει τις αοριστολογίες και να γίνει συγκεκριμένη και β) να ακούσει τι λένε και οι άλλοι και να προσπαθήσει να συνεννοηθεί. Τέλος θα πρέπει να κάνει σαφή την πρόθεσή της ότι στο τέλος της διαπραγμάτευσης θα υπάρξει συμφωνία κοινά αποδεκτή. Αυτό είναι το πνεύμα των διαβουλεύσεων μέσα στα πλαίσια της Ευρώπης. Πέρα και έξω από αυτό υπάρχει το πνεύμα της αδιαλλαξίας και της ρήξης με την Ε.Ε. που συνιστά μια άλλη στρατηγική εξόδου από αυτήν.
Η κυβέρνηση θέλει δεν θέλει σύντομα θα υποχρεωθεί να πάρει θέση. Θα συρθεί μέσα στα θεσμικά πλαίσια της Ε.Ε. να ξεκαθαρίσει τη στάση της. Το ανορθόδοξο αντάρτικο που κάνει σήμερα ταιριάζει μόνο σε μια στρατηγική εξόδου. Δεν έχει καμία σχέση με την κουλτούρα των αμοιβαίων συμβιβασμών και συνεννοήσεων που επικρατεί στην Ευρώπη.
Μήλιος Χρήστος
Θεσσαλονίκη, Φεβρουάριος 2015
ΤΟ ΣΙΓΑΝ ΔΟΚΕΙ ΣΥΝΑΙΝΕΙΝ: Ως εκ τούτου λέω να πω τα δικά μου.
– Οι εκλογές επαλήθευσαν την επείγουσα ανάγκη εξόδου απο το πλήρες αδιέξοδο των εφαρμοζόμενων πολιτικών, πριν αποβούν καταστροφικές για το σύνολο της Ευρώπης και εξοντώσουν κ τον τελευταίο ´Ελληνα, συν γυναιξί και τέκνοις.
– Η πλήρης ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού για οποιαδήποτε διαρθρωτική αλλαγή και η συνεχιζόμενη διαφθορά, παρά ο λαϊκισμός, επέσπευσαν την μεταστροφή προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εντός και εκτός χώρας. Εξ αυτού ο λαός, η Ευρωπαϊκή ηγεσία και οι ΗΠΑ φαίνεται ότι υποδέχονται με ανακούφιση την νέα κυβέρνηση.
– Το κεντρικό μήνυμα ΣΥΡΙΖΑ κατά της λιτότητας και υπερ πολιτικών αντιμετώπισης του χρέους, διευκολύνει την ΕΕ στην αντιμετώπιση της Γερμανικής αδιαλλαξίας απο ´αριστερά´, μια που δεν κάμφθηκε απο τις εκκλήσεις του φιλελεύθερου ευρωπαϊκού χώρου.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρότησε κυβέρνηση αριστείας ( αν και στις χορωδίες οι σολίστ δημιουργούν συνήθως προβλήματα, ως επηρμένοι και μη συνεργάσιμοι σε σύνολα).Εάν οι πολιτικές των μεταρρυθμίσεων εντός χώρας επιλεγούν εύστοχα και υπηρετηθούν με σθένος είναι ήδη απολύτως προφανές ότι η ΕΕ, μετά τις ενοχές και τους κινδύνους των αποτυχιών της, θα προχωρήσει στο νέο συμβιβασμό, που διακαώς επιθυμούν και οι ΗΠΑ.
ΜΙΚΡΟΜΕΓΑΛΟΙ ΗΡΩΕΣ
-Η διάσταση του ηρωισμού του ΣΥΡΙΖΑ, αναγκαία ρητορική για το μέγεθος του εγχειρήματος, υποχωρεί εμφανώς και ταχέως, υπο την πίεση της διακυβέρνησης.
– Η Ελλάδα ΕΙΝΑΙ μικρομέγαλη, ασφυκτιά στον μικρό της χώρο. Μόνο ως μικρομέγαλη μπορεί να εκφραστεί και έτσι πορεύτηκε στην ιστορία.
Μόνο ως μικρομέγαλος, ο πράγματι προκλητικός Βαρουφάκης, συνομιλεί διαχρονικά με τους σημαντικότερους εκφραστές της οικονομικής σκέψης και εκτίθεται δημόσια με τις προτάσεις του στον κόσμο, σε όλη τη διάρκεια της κρίσης ,σε κάθε φάση της, για κάθε μέτρο της ΕΕ ή των ΗΠΑ.
Ως μικρομέγαλος ο Κοτζιάς δεν έκανε το κορόιδο στο θεμα της Ρωσίας και υποστηρίζει τον Διαμεσολαβητικό ρόλο της Ελλάδας στις σχέσεις ΕΕ και εστιών κρίσης (ας μη θυμηθούμε την ελάσσονα στάση Βενιζέλου κ τις επιπτώσεις της).
– Από την προεκλογική τακτική ως τη σύνθεση της κυβέρνησης είναι εμφανές ότι αξιολογήθηκε ως κρίσιμη η μεταστροφή του κεντροδεξιού σώματος, ώστε να διευκολυνθεί το άλμα του προς την αριστερά, ενώ οι σχέσεις με την κεντροαριστερά φαίνεται ότι θα συγκροτηθούν εκ των πραγμάτων.
– Όλα αυτά τα κάπως ασυνήθιστα και ασαφή συνιστούν σχέδιο ή μέρη του ή δημιουργούν προϋποθέσεις σχεδίου.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την απειρία και τις παθογένειες του χώρου, δημιουργεί ήδη μετακινήσεις, εντός και εκτός χώρας. Οπωσδήποτε σε συνθήκες πλήρους αδιεξόδου, είναι ´´ μια κάποια λύσις´´ , στην οποία τουλάχιστο οφείλουμε να δώσουμε χρόνο να επεξεργαστεί και να παρουσίασει πολιτικές, αντι να προεξοφλούμε την ήττα της, ως μικρόψυχες και επηρμένες ελίτ των πολυτελών αποστάσεων που δεν είμαστε.
«Είν’ η αναίσθητος σιγή βαρεία νόσος
ενώ ο Λόγος ο θερμός, ο συμπαθής, υγεία.
( Καβάφης)
Αγαπητή μου Γιάννα.
Βαρεία νόσος και η αμετροέπεια, που σαν να περίσσεψε τελευταία, αν συμφωνείς.
Έσκασε μύτη ο φανατισμός, η ιδεοληψία, λιγόστεψε ξανά η ανοχή του διαφορετικού.
Εκλεπτυσμένα ή άγαρμπα, στην ΣΥΡΙΖΑ- εποχή, κληθήκαμε να λογοδοτήσουμε για τις πολιτικές μας επιλογές. Εν έτη 2015 !!.
Ανάλογη πίεση είχαμε δεχθεί (πολύ πιο αφόρητη) και το 1981.
Τις ίδιες μεθόδους αντιπαρέρχονται οι εξουσίες. . .τελικά.
Κι ενώ είναι σαφής η θέση μας σαν ΠΟΛΙΤΙΚΌ ΚΈΝΤΡΟ, εγκαλούμαστε (από διάφορες πλευρές) να υποστηρίξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι τουλάχιστον άστοχο πολιτικά, και άκρως αναντίστοιχο.
Τα καλέσματα για υποστηρίξεις γίνονται με κάποια κριτήρια.
Σε εμάς, γιατί. Πρόωρα και κόντρα στο ρεύμα, μιλήσαμε για τα καταστροφικά αποτελέσματα μιας αριστερής διακυβέρνησης.
Και, επί πλέον, όλα αυτά τα χρόνια, κρατήσαμε αποστάσεις ασφαλείας από διάφορους αγκυλωτικούς -ισμούς και παρωχημένους προσδιορισμούς..
Αλλά θέλω να σταθώ στην επίμαχη φράση που συνοψίζει το πνεύμα της τοποθέτησής σου.
Να υποστηρίξουμε λοιπόν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «αντί να προεξοφλούμε την ήττα της ως μικρόψυχες και επηρμένες ελίτ των πολυτελών αποστάσεων που δεν είμαστε».
Εξόχως sic η διατύπωση, αλλά το «Δεν είμαστε» είναι μήπως ένας εύσχημος τρόπος για να πεις ότι «είμαστε»; Ή μάλλον, είσαστε. Τι άλλο….
-Μικρόψυχος: αυτός που αδυνατεί να αναγνωρίσει το μεγαλείο των συντελούμενων (υπάρχουν τέτοια και δεν τα έχουμε αντιληφθεί;)
-Επηρμένος: αυτός που αίρει εαυτόν υπεράνω μεγέθους, στόχων και δυνατοτήτων. Ναι, υπάρχει αλαζονεία σήμερα, αλλά ανθεί κύρια στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, στην ανερχόμενη εξουσία. Και δυστυχώς δεν μαζεύεται, για κακή μας τύχη..
-Ελίτ (διανοητική υποθέτω εννοείς ). Εδώ σηκώνω, κυριολεκτικά τα χέρια. Γνωριζόμαστε χρόνια και θεωρώ ότι έχεις κριτήρια να διακρίνεις τον ζωντανό πολιτικό από τον ελιτίστικο άνευρο λόγο. .
Εν κατακλείδι: Είναι γεγονός ότι διαβαίνουμε σε αυτή τη φάση, κόσμους διαφορετικούς.
Εσύ διαθέτεις πολλά plus ενταξιμότητας (Αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ, Βαρουφάκης).Οκ.
Εγώ και οι λίγοι συμπορευόμενοι παραμένουμε πεισματικά ανένταχτοι.
Όμως, αλίμονο αν αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι το ζητούμενο των προηγούμενων χρόνων. . .
Φιλικά,
Σοφία Μποϊδίδου