Αναπόφευκτη η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ
Αλλάζει όλο το πολιτικό σκηνικό.

Α

Η «στροφή» Τσίπρα προς τον «ρεαλισμό», η συμφωνία για την νέα δανειακή σύμβαση και το τρίτο μνημόνιο, σήμαναν το άδοξο τέλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Η διάσπαση και η διάλυσή του είναι πλέον προ των πυλών.
Τίποτα δεν μπορεί να την αποτρέψει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίσαμε σαν ένα αντι-μνημονιακό μέτωπο ετερόκλητων δυνάμεων δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει.
Το δίλημμα που πάνω του στηρίχθηκε όλη η εκλογική του άνοδος (μνημόνιο –αντιμνημόνιο) έχει μεταφερθεί στο εσωτερικό του και όπως είναι επόμενο κατά τον ίδιο τρόπο πολώνει και διχάζει και δημιουργεί συνθήκες αποσύνθεσης και ρήξης.
Όλα δείχνουν ότι ο μετωπικός αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς το τέλος της ζωής του.
Οι διάδοχες καταστάσεις (δύο ή περισσότερες) θα κινούνται σε εκ διαμέτρου αντίθετους χώρους. Η μία στο χώρο των Ευρωπαϊκών δυνάμεων και η άλλη στον εθνολαϊκιστικό χώρο της δραχμής. Το κίνημα της δραχμής θάναι αυτό που θα διαδεχθεί, από ότι φαίνεται, το αντιμνημονιακό κίνημα. Πρόκειται για μια μετεξέλιξη που θα συμβάλει στην αποσαφήνιση των στρατηγικών διαχωρισμών και στην καθαρότερη καταγραφή των πολιτικών δυνάμεων του τόπου.

Η Ελληνική κοινωνία βγαίνοντας από δύο μνημόνια δεν αναζητούσε μιαν αριστερή λύση. Δεν ψήφιζε αριστερά.
Ψήφιζε ενάντια στα μνημόνια και τις δυνάμεις που τα εφήρμοσαν (όσο τα εφήρμοσαν).
Το αντιμνημονιακό αιτούμενο στέγασε αυξημένες προσδοκίες και επιδέχονταν πολλαπλές αναγνώσεις (φρόντισε άλλωστε γιαυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ). Στέγασε βασικά την επιθυμία της επιστροφής στο παρελθόν, πριν την κρίση, και την ακύρωση όλων των περικοπών και των μέτρων που επέβαλαν οι δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια. Όλα δηλ. όσα τώρα διαψεύσθηκαν.

Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτέλεσε ένα μέτωπο αριστερών δυνάμεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κατ’ επίφαση ένα αριστερό μέτωπο. Στην ουσία υπήρξε ένα κράμα Ευρωπαϊκού σκεπτικισμού, αριστερισμού, λαϊκισμού, εθνικισμού και τριτοκοσμισμού. Με κάποια από τα στοιχεία αυτά κατά διαστήματα να υπερέχουν.
Το συνεκτικό του όμως στοιχείο, ο κοινός παρανομαστής όλων των τάσεων ήταν το αντιμνημονιακό του στοιχείο. Αυτό του προσέδιδε συγκεκριμένη ταυτότητα και τον οριοθετούσε απέναντι στις άλλες δυνάμεις, «τις μνημονιακές», (Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ) .
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να μην έχει ταυτότητα. Έχει χάσει το στοιχείο που τον ένωνε που του έδινε υπόσταση.
Σαν ενιαίος χώρος έχει κλείσει τον κύκλο της ζωής του. Μένει να διαλυθεί και να δούμε τι θα μείνει.

Εν τω μεταξύ μεσολαβεί μια από τις κρισιμότερες φάσεις διευθέτησης «του Ελληνικού ζητήματος» για μας και για την Ευρώπη. Μια τελευταία ευκαιρία διάσωσης της Ελληνικής οικονομίας. Θα μπορέσουν άραγε να διασφαλιστούν οι πολιτικοί όροι για την ψήφιση και εφαρμογή της νέας συμφωνίας ή θα προκληθεί κάποια σοβαρή εμπλοκή από τα συμβαίνοντα στον ΣΥΡΙΖΑ και θα οδηγηθούμε σε νέες περιπέτειες;

Μήλιος Χρήστος

Σχετικά με τον Συγγραφέα

1 Σχόλιο

Γράψτε απάντηση στο Λαζαρος Σ. Ακύρωση απάντησης

Kατηγορίες

Ιστορικό