Είναι δύσκολο πλέον κανείς να παρακολουθήσει τις δηλώσεις του δίδυμου Αλαβάνου-Τσίπρα
Δεν είναι η μονοπώληση της εκπροσώπησης του ΣΥΡΙΖΑ (ελέω όλων των άλλων), δεν είναι η κραυγαλέα απουσία πολιτικής, είναι ο ευτελισμός του πολιτικού λόγου, η αστειότητα των επιχειρημάτων. Παραθέτουμε ένα μικρό δείγμα.
9/12/2008 (μετά τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό)
http://www.syriza.gr/grafeio-typoy/dilseis-toy-proedroy-tis-k-o-toy-syriza-al-alabanoy-meta-ti-synantis-toy-me-ton-prothypoyrgo/
Είμαστε μπροστά σ΄ ένα πολιτικό πρόβλημα το οποίο θέλει πολιτική λύση. Η διέξοδος για μας είναι να υπάρξει από την πολιτεία έμπρακτη συγνώμη. Κι αυτό σημαίνει τώρα αμέσως μια σειρά μέτρα που πρέπει να προωθηθούν από την κυβέρνηση. Σημαίνει θέσεις εργασίας για τους νέους κι όχι με το σταγονόμετρο του ΑΣΕΠ. Σημαίνει καλή παιδεία, με αρκετά κονδύλια και ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Σημαίνει δημόσιοι χώροι, όπου οι νέοι θα μπορούν να βρίσκονται, να διασκεδάζουν, να ερωτεύονται. Σημαίνει δημοκρατική τομή στην αστυνομία. Δεν χρειαζόμαστε ένοπλους στις γειτονιές οι οποίοι θα μπορούν να σηκώνουν το όπλο και να αφαιρούν τη ζωή των νέων παιδιών.
10/12/08 (Συνέντευξη στο MEGA)
http://www.youtube.com/watch?v=WldSo46sLNE
Πρετεντέρης: (Είπατε) ότι στην Ελλάδα είναι κακούργημα να είσαι νέος…
Αλαβάνος: Βεβαίως είναι κακούργημα… να σας πώ…
Η νεολαία για να συναλλαγεί έχει μια πιστωτική κάρτα και βλέπει την τράπεζα να βάζει διπλάσιο επιτόκιο από αυτό που επιτρέπεται νόμιμα…
12/12/2008 (ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΥ ΜΕ ΠΟΑΣΥ)
http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=12732
Επομένως, ένα από τα μεγάλα προβλήματα είναι ότι η πολιτεία αντιμετωπίζει την αστυνομία ως στρατό. Ο στρατός είναι για τον εχθρό. Ο αστυνομικός είναι για τον πολίτη που ζει μέσα στη χώρα.
Μ’ αυτή την έννοια εμείς δεν μπορούμε να δεχθούμε σήμερα, παρά τα βήματα που έχουν γίνει, σχετικά με τις αστυνομικές σχολές, να εκπαιδεύονται οι αστυνομικοί μέσα σε στρατόπεδα τεθωρακισμένων ή πυροβολικού, στη Θήβα και στην Αυλώνα. Με σιωπητήρια και άδειες εξόδου. Έξω από την κοινωνία. Σαν η κοινωνία να είναι ο εχθρός λαός και η εχθρική νεολαία.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε το σύστημα της διαταγής, που έρχεται από πάνω και ισχύει και για τον τελευταίο, στο πιο απόμακρο μέρος της χώρας μας, αστυνομικό σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες και η οποία πνίγει την κάθε πρωτοβουλία.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε αυτή την έλλειψη επαφής που έχουν τόσο κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης όσο και μετά, με ψυχολόγους, με κοινωνιολόγους, με τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας μας.
Τέτοιους προβληματισμούς συμμεριστήκαμε με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων. Δεν πιστεύουμε εμείς ότι όλοι οι αστυνομικοί είναι τραμπούκοι. Πιστεύουμε όμως ότι από την κυβέρνηση και μάλιστα μετά τους νέους πειθαρχικούς κανονισμούς υπάρχει ένα σύστημα που σπρώχνει τους αστυνομικούς να βγάλουν το τραμπούκικο κομμάτι, που ο καθένας μας μπορεί να κρύβει μέσα στην ψυχή του και να μην βγαίνουν οι καλές πλευρές.
Μ’ αυτή την έννοια οι σημερινές στιγμές ζητούν δημοκρατική αναδιοργάνωση της Αστυνομίας. Κι έτσι συμφωνήσαμε πλήρως με την Πανελλήνια Ομοσπονδία για την ανάγκη ύπαρξης μιας διακομματικής επιτροπής που θα δει όλα αυτά τα ζητήματα της αστυνομίας.
