Φόνος Υβριστικός

Μπορουμε να αναρωτηθουμε. Γιατι αυτος ο φονος? Και επι πλεον κατά ποσο η τραγικοτητα είναι η άλλη οψη της ζωης?
Δεν επιθυμω με κανεναν τροπο να μισοαπαλλαξω η ακομη χειροτερα και να απαλλαξω τον θυτη. Ταυτοχρονως όμως, οφειλω να ενταξω την πραξη του εντος του πεδιου της αυθαιρεσιας που επικουρειται και επιρρωνεται από την εξουσια, η οποια υποστηριζει και υποστηριζεται από την εννοια του Κρατους ως θεσμικης ολοτητας στην Νεωτερικοτητα το οποιο ταυτιζεται με την νομιμη βια.
Βρισκομαστε όμως μπροστα – ως αυτοπτες μαρτυρες- από μια εκφραση αυτης της κρατικης βιας, η οποια δειχνει ότι εχει χασει κάθε στοιχειο επικοδομητικο της υπαρξης της εντος της πολιτειας.
Απολυτη απωλεια της ψυχραιμιας της, απροσμενα κατακορυφη αυξηση της αυθαιρεσιας του θυτη και του συνοδου του,αναζητηση μετα παθους ενός στειρου ρεβανσισμου [μετα την ρηψη του πλαστικου μπουκαλιου από την ομαδα των νεαρων εναντιον του περιπολικου], υπερβολικη εξουσιολαγνεια [ είναι αξιο ερευνης το γεγονος της α-προσωπιας του θεσμου με την υπερθερμανση της υποκειμενικης εσωτερικευσης του].Παντελης αγνοια της εννοιας του Δικαιου όπως αυτή ισχυει εντος των πολιτειακων οριων και του μερισμου της εντος των υποκειμενικων υποστασεων ως μελων της.[ και ο θυτης είναι μελος αυτης της κοινωνιας ειτε ως φερων τον θεσμο ειτε ως πατερας ]. Η αυθαιρεσια ως γνωστον εχει ως αντιθετο της την εννοια του αυτοπεριορισμου καθολικα αποντος και ακριβως για τουτο περισσεψε η εξουσιαστικη ηδυτητα.
Συνταγματικα κατωχυρωμενο το δικαιωμα στην ασφαλεια των πολιτων επιμερισμενο στον θεσμο του στρατου ως προς την εξωτερικη επιβουλη, και στα σωματα ασφαλειας ως προς το εσωτερικο της χωρας, σταθηκε αδυνατο για το σωμα ασφαλειας [ΕΛΛΑΣ] να το παρεχει ως οφειλε, προς τα μελη της κοινωνιας, νεολαιους και συνανθρωπους μας των παραγωγικων ταξεων.
Θα επιχειρησω να διαυγασω ετουτη την καθολικη ανημπορια της.
Δεν καταφερε να παρεχει ασφαλεια, διοτι το σωμα αδυνατει να την προσφερει πρωτιστως στον εαυτο του. Εντος του υπαρχουν και ζουν στο σκοταδι, κάθε ειδους εγκληματικα στοιχεια. Νονοι της νυχτας, προστατες γυναικων στο trafiking,μικρο εμποροι ναρκωτικων, δουλεμποροι, παντος ειδους τσαμπουκαδες, προβοκατορες, φασιστες, αλλα και φοβισμενοι, αδιαφοροι για ότι τους ανατιθεται, και γενικως είναι ο τοπος οπου βασιλευει η α-ηθεια. Επιπροσθετως η παρουσα εποχη ως φερουσα κάθε μορφη εγκληματικοτητας-παραβατικοτητας καθιστα αντικειμενικα πλεον ειτε επιλεκτικα, ειτε στην χειροτερη των περιπτωσεων,παντελως απουσα την Συνταγματικα επιβεβλημενη παρουσια της ως παραγοντα αμμεσης αποτρεπτικοτητας.
Τα φαινομενα συνδεονται με εμφανεις,μισοκρυμενους η αφανεις λογους, με πληθος αλλων φαινομενων, Για παραδειγμα το φαινομενο της εξουσιαστικης αυθαιρεσιας,συνδεεται με την εκρηκτικη αντιδραση της νεολαιας,όπως επισης και με την αντιδραση της Κυβερνησης, αλλα και της πολιτειας γενικοτερα. Συνδεεται επισης με την εννοια του Δικαιου, καθως και με τις εννοιες της ισχυος και της κυριαρχιας όπως αυτές είναι παγιωμενες στους θεσμους αφ ενός, στην καθημερινοτητα αφ ετερου. Συνδεονται επισης με τον γονεικο λογο, αλλα και με την εννοια του Νομοθετειν. Ενας όμως από τους αφανεις λογους κατά την αποψη μου είναι συνδεδεμενος στην πολυειδια του με την ψυχη των ενεργουντων υποκειμενων. Και είναι τοσο αφανης, οσο η υποκειμενικη ενσωματωση του θεσμου είναι αποτελεσμα α-παιδευτικοτητας. Ενας άλλος αφανης λογος είναι η ψυχικη τροπικοτητα των εντεταλμενων προσωπων η εκπροσωπων του θεσμου, όταν καλουνται από τον κ.Πολυδωρα σε εκεινο το αληστου μνημης μυνημα το οποιο εκφωνησε με την ευκαιρια της αναληψης του υπουργειου δημοσιας ταξης Εισαστε οι Urbis praetoriani.
Εξουσια Από το εξεστι. [ως είναι δυνατον, επιτρεπεται ως ελευθερια προς κατι, με την εννοια της απολυτου δυναμεως] Είναι η εγγενης διαθεση του ανθρωπινου οντος να επιβαλλεται στους ομοιους του, επι ποινη παραληρηματος. Αυτή η κατασταση προετοιμαζει καταλληλως το υποκειμενο  να αναδεχθει την σκληροτητα στις ακραιες της μορφες,ως επιβραβευση του εαυτου της, αφ ενος και ως επιβραβευση του δρωντος υποκειμενου αφ ετερου, εναντιωνομενη σε καθε εννοια πολιτισμου ως παραγοντος αποτροπης αλλα και εκτροπης των ενστικτων του ζωου ανθρωπος προς  κατευθυνσεις άλλες από την βαναυσοτητα και την αγριοτητα
Μπορουμε να ζητησουμε αλλα και να συν-ζητησουμε την δυνατοτητα να πορευθουμε σε έναν άλλο τυπο ανθρωπινου και κοινωνικου οντος, διχως να προσφυγουμε στην φενακισμενη δυνατοτητα της καθολικης διαφανειας της Κοινωνιας?
Θεωρω πως η απαντηση στο παραπανω ερωτημα μπορει να δεχθει θετικο προσημο για τρεις κυριως και κεντρικους λογους.
Α. Την παιδευση πανω στην αλλαγη της υπαρχουσας σχεσης συνειδητου και α-συνειδητου.
Β. Την συμμετοχη των παντων [ανδρων και γυναικων] στην διαμορφωση του Νομου και Γ. Στις δυνατοτητες οι οποιες παρεχονται από την χρηση των Η/Υ εν γενει, ιδιαιτερως δε σε αυτους που ενσωματωνουν την Κβαντομηχανικη.
Οι δυο πρωτοι λογοι, απαιτουν αυτοσυγκρατηση και υπευθυνοτητα [φρονηση και συνεση] αλλα και προσληψη με θετικο τροπο της εννοιας της ματαιωσης.Δεν στρεφουμε τα ματια μας σε έναν υποσχομενο μονοδρομημενο  κοσμο.Αντιθετως στρεφουμε το βλεμα μας στην δυνατοτητα υπαρξης αυτονομων ατομων εντος αυτονομων κοινωνιων,και προς τουτο ειμαι αισιοδοξος.