Παράνομη μετανάστευση: Η Ελλάδα σε αδιέξοδο.

Η παράνομη είσοδος στην Ελλαδα μεταναστών από χώρες της Ασίας και της Αφρικής είναι το τεράστιο πρόβλημα, που στην παρούσα αλλά και στην αναμενόμενη διάστασή του, αποτελεί την σημαντικότερη ίσως πλευρά του Μεταναστευτικού προβλήματος.
Αφορά όλες τις χώρες της Ε.Ε, για την χώρα μας  όμως, έχει τις ιδιαίτερές του πλευρές, που απαιτούν άμεσες και σοβαρές απαντήσεις.
Η Ελλάδα αποτελεί πύλη εισόδου για το 30% περίπου, των μεταναστών από αυτές τις χώρες. Πρόθεσή τoυς είναι να προωθηθούν σε χώρες της Ε.Ε., η πλειοψηφία όμως από αυτούς παραμένει στη χώρα.
Η Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ, που ορίζει το πλαίσιο χορήγησης πολιτικού ασύλου από τις χώρες της Ε.Ε, έχει επιφορτίσει τις χώρες  πρώτης εισόδου να χορηγούν πολιτικό άσυλο στους μετανάστες που εισήλθαν στην Ε.Ε από τα σύνορά τους (πλην εξαιρέσεων).
Έτσι, όσοι από τους μετανάστες δεν τεκμηριώνουν δικαίωμα ασυλίας στην χώρα που το αιτούνται, επαναπροωθουνται στη χώρα εισόδου τους, από όπου δικαιούνται να ζητήσουν πολιτικό άσυλο.
Άρα, εκτός από τους μετανάστες που εισέρχονται από τα ανατολικά σύνορα της χώρας (υπολογίζονται σε 300-400 την ημέρα), εκκρεμούν και οι επαναπροωθησεις από τις χώρες της Ε.Ε.
Πάνω απο 50.000 αιτήσεις για πολιτικο ασυλο,συμφωνα με  δηλωση του κ.Καμινη (του συνήγορου του πολίτη), εκρεμουν αυτη τη στιγμή.
Ανύπαρκτα, εως αθλια κεντρα υποδοχης μεταναστων, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, (με αποτελεσμα να ειμαστε διαρκως υπόλογοι στα Ευρωπαικα δικαστηρια) πελατειακες σχεσεις, διαβλητες διαδικασιες, ελλειψη μηχανισμων διαχειρισης, και γενικως πληρης αδυναμια του κρατους να χειριστει με σχετικη επαρκεια το τεραστιο αυτο προβλημα, στο επιπεδο που του αντιστοιχει και που εχει δεσμευτει, συνυπογραφοντας την Συνθηκη του Δουβλινου ΙΙ.
Το προβλημα ομως για την Ε.Ε ειναι η ανεξελεγκτη εισοδος παρανομων μεταναστων στις χωρες της.
Επιχειρει να απαντησει στο προβλημα της παρανομης μεταναστευσης, με τη φυλαξη των συνορων της, κυριως, αλλα και με διακρατικες συμφωνιες με τα κρατη προελευσης(για επαναπροωθηση των μεταναστων που δεν τους χορηγειται  πολιτικο ασυλο).

Οι συμφωνιες αυτες δεν εχουν προχωρησει σε κανενα σχεδον επιπεδο, και η φυλαξη των συνορων αποδεικνυεται αναποτελεσματικη.
Για την Ελλαδα, προβλημα αποτελει η αρνηση της Τουρκιας να δεχτει πισω τους μεταναστες που μπαινουν στη χωρα μας απο το εδαφος της, και να τους επαναπροωθησει στις χωρες προελευσης τους. Παρα τις πιεσεις απο την Ε.Ε, δεν συνεργαζεται, εφ’οσον δεν δεσμευεται απο την Συνθηκη του Δουβλινου ΙΙ (δεν αποτελει πληρες μελος).
Ετσι η Ελλαδα ως, η πρωτη ανατολικα και η τελευταια δυτικα, χωρα της Ε.Ε, δεχεται τεραστιο βαρος απο ενα προβλημα που στα επομενα χρονια διαρκως θα διογκωνεται.
Ο κ.Γκουτιερες, ο εκπροσωπος της Υπατης Αρμοστειας, στην προσφατη επισκεψη του εθεσε κυριως το ζητημα της διαφυλαξης των εθνικων συνορων, που σημαινει οτι η ανεξελεκτη διελευση μεταναστων προς την Ευρωπη ,αποτελει προβλημα που πρεπει να ελεγθει.
Η κυβερνηση απαντησε κυριως με τις τροποποιησεις στο καθεστως χορηγησης πολιτικου ασυλου, οπερ σημαινει, συνοπτικες χορηγησεις ασυλου σε οσους «σηκωνει», και γρηγορες επαναπροωθησεις αυτων που «περισσευουν».
Η δηλωση, εξαλλου, του κ. Χρυσοχοϊδη ειναι χαρακτηριστικη των πιεσεων που δεχεται η Ελλαδα. «Η Ελλαδα δεν ειναι ξεφραγο αμπελι, και θα φυλαχθουν αυστηρα ολα τα σημεια εισοδου αλλα και εξοδου απο τη χωρα». Το τοπιο πρεπει να ξεκαθαρισει.
Ο κ.Χρυσοχοϊδης, μεν, ειναι καταληλος για αστυνομικου τυπου “διευθετισεις”, η κυβερνηση του Πασοκ ομως, φανταζει απιστευτα ανετοιμη και ανεπαρκης μπροστα στο Μεταναστευτικο προβλημα, (και οχι μονο…).
Ουτε οι αποσπασματικες πολιτικες εντυπωσιασμου (τυπου σ/ν για την Ιθαγενεια, ηλεκτρονικη διαβουλευση κ.λ.π), ουτε οι ξενοφοβικες εθνικιστικες υστεριες, αλλα ουτε και η ανευ ορων υποδοχη και νομιμοποιηση ολων των μεταναστων, φαινεται να απαντουν στο τεραστιο αυτο προβλημα.
Απαιτουνται σιγουρα, πιο συνθετες πιο ανοιχτες πιο ευελικτες προσεγγισεις, με γνωμονα την βαθια πολιτικη διασταση του Μεταναστευτικου προβληματος.
Η Συνθηκη του Δουβλινου ΙΙ φαίνεται να συμπικνωνει την ευαισθησια της Κοινοτητας των Ευρωπαιων απεναντι στα πολιτικα και κοινωνικα δικαιωματα των μεταναστων, οι πολιτικες ομως που παιζονται με βαση αυτες τις συνθηκες, δεν ειναι ποτε τοσο απλες ή τοσο καθαρες. Δυστυχως. . .

2/2/2010
Σοφία Μποϊδίδου